บทที่ 207

อุณหภูมิจากฝ่ามือของม่อไป๋ร้อนผ่าว ราวกับเปลวไฟที่ส่งผ่านมา

ความรู้สึกแรกของเสิ่นอวิ๋นอู้คือความอบอุ่น

หลังจากที่เขาเตือนสติ เธอก็เพิ่งนึกขึ้นได้ว่าเมื่อครู่เพราะความรีบร้อนจึงไม่ทันได้สังเกตว่าตัวเองใส่เสื้อผ้าน้อยชิ้นเกินไป

“ฉันจะบอกให้นะม่อไป๋ ลี่ซือเธอออกไปข้างนอกแล้ว ฉันเพิ่งลองโทรเข้ามือถือของ...